Heuvelstraat

Deze naam is afgeleid van d’n Heuvel, de oude benaming voor het zuidelijke (en oudste) deel van het dorp: Kerkstraat plus stukje huidige Heuvelstraat en Willibrordusstraat.

Heuvelstraat 1 (pastorie)

In 1830 werd Johannes Boeren als pastoor van Diessen benoemd. Zijn beoogde pastoorswoning Het Hooghuijs – van de Norbertijnen van Tongerlo – was vochtig en versleten. Bijkomend bezwaar: het lag ten noorden van Diessen op de heide, een kwartier gaans van de kerk via een slechte zandweg. Hij was er ontstemd over. Hij had zich andere huisvesting voorgesteld en dichter bij het godshuis van zijn nieuwe parochie. Boeren manifesteerde zich als bouwpastoor. Grond werd aangekocht nabij de kerk en een bouwplan getekend.  De bisschop gaf groen licht aan Boerens sluitende begroting voor zijn nieuwe huisvesting. Bouwvakkers gingen aan de slag. Augustus 1833 betrok pastoor Boeren trots zijn nieuwe pastorie met koetshuis. De nieuwbouw omvatte slechts één woonlaag. Aan Boerens opvolger pastoor Jacobs gaf bisschop Godschalk in 1878 toestemming tot verbouw van de pastorie, onder voorwaarde dat de meidenkamer in het bijgebouw zou worden ondergebracht. De pastoorswoning kreeg een tweede woonlaag, zijn huidige omvang en een windvaan met jaartal. Langs de oostzijde van de pastorietuin, in de Molenstraat, (zie rubriek Molenstraat in deze DiessenApp) werd de markante schansmuur gebouwd. Vanuit de Diessense gemeenschap is het initiatief genomen om deze muur een beschermde status te geven. Het unieke, historische bouwwerk staat er nu nog vogelvrij. 

Achter de pastorie ligt een grote, mooie tuin die al bijna twee eeuwen aan het zicht van de parochianen is onttrokken. Die tuin, en ook het statige herenhuis, diende in 1973 als filmset voor de bioscoopfilm Help, de dokter verzuipt. Meer dan een miljoen bezoekers namen zodoende een inkijkje in de Diessense pastoorswoning en haar tuin.

(Meer informatie over de pastorie in Hers en Geens dur Diessen, deel 14. In Hers en Geens dur Diessen, deel 23 doet Nelly van den Broek – van der Looy haar verhaal over het leven in de pastorie. Kort na de Tweede Wereldoorlog diende ze er als ‘ponnie’ – jongste bediende.)

Heuvelstraat 3 (Medisch centrum Diessen)

Aan de straatzijde rechts van de pastorie (Heuvelstraat 1) waaierde de pastorietuin breed uit. De Diessense ondernemer Plasmans bekeek het gebied met een helikopterview. Door dit gedeelte van de pastorietuin voorzag hij de inrit naar en de parkeerplaats voor een wooncomplex met medisch centrum. De gemeente kocht de grond voor inrit en parkeerplaats. Plasmans kocht de SPAR-winkel en de twee daarnaast gelegen woonhuizen aan, aan het eind van de Kerkstraat, sloopte de gebouwen en realiseerde zijn nieuwbouwplannen: appartementen en een geïntegreerd medisch centrum. Voorjaar 2017 kwamen de eerste bewoners van het appartementencomplex met hun ‘wagen vol geladen’ voorrijden. Enkele maanden later bevolkten ‘de medici’ het Medisch Centrum Diessen (MCD): huisartsen, fysiotherapeut, verloskundige, logopedist en zorgorganisatie Thebe. Diessen kreeg stadse allures. Terwijl de gebouwen uit de grond rezen, braken ambtenaren zich het hoofd over de toewijzing van een adres aan elk pand. Ze gaven het MCD een huisnummer (3) aan de Heuvelstraat, de erboven gelegen appartementen (en ook de andere) een huisnummerplaatje aan de Kerkstraat. 

Heuvelstraat 4 (en 2)

In dit pand runde Trien van de Wal (geboren 1852, overleden in 1949) eerste helft vorige eeuw haar winkeltje. Ze verkocht er koffie en thee, suiker en ook Pleegzuster Bloedwijn. Naast levensmiddelen verkocht ze per el (= 69 centimeter) schortenbont, blauwe keper voor werkkielen en witte keper voor lakens en slopen. De maatschappelijke ontwikkelingen liet ze aan haar winkeldeur voorbij gaan: ze turfde met krijt op een lei en mat de el met de lengte van haar arm. Ook de mannen liet ze haar winkeldeur voorbij lopen: ze bleef vrijgezel. Ze nam een weeskind in huis: Anneke Spekenbrink uit Rotterdam. Bij haar dood maakte Trien al haar bezittingen over aan de Kerk. Anneke Spekenbrink zette het winkeltje voort tot midden jaren zestig. Het pand was een groot maar laag woonhuis. In 1939 werd de nok twee meter omhoog gebracht. Frans van Gils (‘markante Diessenaar’; van 1949 tot 1972 reed hij er de vuilniswagen) kocht het pand rond 1965 van de Kerk. Naast winkel/woonhuis had het huis een geitenstal/schuur/varkenskot/ berging. Deze laatste inwendige organen werden verwijderd, een brandgevel ingebracht, waardoor een twee-onder-een-kapper ontstond (met Heuvelstraat 2). In de jaren vijftig vond onderwijzer/ kunstenaar Willem Kühne al onderdak in het ‘agrarisch gedeelte’ van het pand. Van onder het behang verschenen later zijn muurschilderingen. 

(Meer informatie over Trien en haar winkeltje in Hers en Geens dur Diessen, deel 13. Meer informatie over het leven van Frans van Gils in Hers en Geens dur Diessen, deel 6. Meer informatie over meester Kuhne in Hers en Geens dur Diessen, deel 4.)

Heuvelstraat 6 en 8

Bij de boerderij met herberg Kerkzicht (Heuvelstraat 10) hoorde een oude schuur. Deze stond met het ‘ene been’ op het huidige kavel van nummer 6/8, met het andere op de grond van huisnummer 8a.  

Heuvelstraat 10 (Café Kerkzicht)

Al zeker anderhalve eeuw werpt herberg Kerkzicht, vandaag de dag Eetcafé en cafetaria Kerkzicht, een oogje op de Diessense kerk, en andersom. Ze kunnen elkaar niet missen. Bijna 140 jaar was Kerkzicht eigendom van de familie Timmermans. In 1859 nam Jan Timmermans de herberg met boerenhoeve over van Toontje Damen. Jans vrouw Marie overleed in 1867 en liet hem achter met acht kinderen. In 1869 huwde Jan zijn ‘meid’ Mie van den Hout, die voor het huishouden was gaan zorgen. Samen kregen ze nog eens zes kinderen. Jan stierf in 1878. In de zomer van 1900 maakte zijn weduwe het mee: haar uitspanning brandde ’s nachts tot de grond toe af. Die avond had ze de beschonken Toon tod, die werd aangezien als de dorpsgek van Hilvarenbeek, een borreltje geweigerd. Zijn getergde reactie met dubbele tong: ‘De rode haan zal victorie kraaien!’ Mie stierf in 1907. Jan junior nam herberg met boerderij over. Hij huwde Joanna Bakx, een kasteleinsdochter uit Halsteren. Zij droegen in 1947 de zaak over aan hun zoon Jo. Die haalde zijn hoofdinkomen echter uit de handel in stro en veevoeders. Zijn zaken waren niet te combineren en vier jaar later verkocht hij het ouderlijk bedrijf aan zijn broer Toon. Begin jaren zeventig stopten Toon en zijn vrouw Jo met hun horeca-activiteiten – tien jaar eerder waren ze om gezondheidsredenen gedwongen hun boerenbestaan op te geven. Dit betekende het einde van de Timmermansdynastie in Kerkzicht, al drukte het vierde geslacht (Toons zoon Jan) in 1996 nog even de neus aan het venster. Na het stabiele Timmermanstijdperk was het café ‘overgeleverd aan de goden’, of was het ‘de nieuwe tijd’? Kasteleins liepen in en uit en het onderging de ene na de ander (sloop en herbouw)operatie. Inmiddels hebben Martijn en Carlijn Schilders de leiding en is er de rust weergekeerd. Eetcafé en cafetaria vormen een pront dorpsgezicht en stralen gezelligheid uit. 

(Meer informatie in Hers en Geens dur Diessen, deel 9.)

Heuvelstraat 9 + het zakenpand rechts ervan

Op deze plaats stond tot 1973 de lengtegevel van het patronaatsgebouw. Het werd gebouwd in 1909. Aan de voorkant van het patronaat (aan de Kerkstraat) stond de kiosk. 

(Meer informatie hierover bij beschrijving Kerkstraat 1,3 en 5.)

Heuvelstraat 12 t/m 18 (nrs. 18a, 18b en 18c om de hoek in de Maternusstraat)

Deze winkels en (HAT-)woningen met het achtergelegen parkeerterrein liggen op het erf van de voormalige boerderij/café Klessens. (zie beschrijving in kroniekje  Willibrordusstraat nummers 32 t/m 42 in deze DiessenApp.)

Nadat de gemeente Diessen boerderij/café Klessens met gronden (ingesloten tussen Willibrordusstraat, Heuvelstraat en Maternusstraat) had opgekocht, werd het pand met opstallen in 1974 gesloopt. Daarna ging het ‘naakte’ terrein in een winterslaap. In het centrum van Diessen was een gat geslagen, het tweede, want diagonaal daarmee op de hoek van de Kerkstraat lag de stille leegte van het voormalig patronaatsgebouw. Uit Diessens ‘smoel’ had de gemeentelijke tandarts twee voortanden getrokken. Het duurde enige jaren voordat hij er kronen voor terug plaatste. ‘Terrein Klessens’ werd nog even uit zijn winterslaap getrommeld om als uitwijkplaats voor de jaarlijkse kermis te dienen. Goeie plannen vragen tijd. Uit de hoge hoed kwam het ontwerp voor een klein winkelcentrum met woningen. (Tegenstanders meenden dat het terrein dé plek was voor een centrumplein.)  In U-vorm plande de stedenbouwkundige winkels, woningen en een politiebureau aan de boorden van de bouwplaats met op het binnenterrein een parkeerplaats. December 1979 opende burgemeester Reinders de twee toonaangevende nieuwe winkels van bakkerij Schellens (Willibrordusstraat 36) en slagerij Vugts (Willibrordusstraat 42). Kort daarna schoot het links ernaast liggende gebouw uit de grond. Aan de onderzijde zijn ondernemerspandjes ondergebracht en boven (HAT-)woningen. De bouw van het politiebureau (aan de Maternusstraat) werd december 1982 opgeleverd. Het centrumplein kwam er toch, ten westen van de kerk: de Gildeweide.

Heuvelstraat 13, 13a, 13b en 13c

Op de westelijke hoek Heuvelstraat/Kerkstraat stond voorheen een boerderij met de lengtegevel de Kerkstraat in. Rechts naast de eindgevel aan de Heuvelstraat stond de schuur. Aan het einde van de Tweede wereldoorlog woonde de familie Vingerhoets in deze hoeve. In de slag om de bevrijding van Diessen trof op zondag 24 september 1944een granaat de drukbevolkte schuilkelder op het erf van deze boerenhoeve. Bij de voltreffer overleden direct vijf personen waaronder de boer Jan Vingerhoets (1907) met twee van zijn kinderen. Kort daarna stierf zijn vrouw aan haar zware verwondingen. Anna, de zus van Jan huwde met Bertus Kok; zij namen de boerderij over. Enige jaren later wilde Kok met zijn boerenbedrijf weg uit het dorpshart. Het centrum ont-boerde. De Diessense ondernemer Co Vugts, stoffeerder, voelde dat aan. Begin jaren zestig, op een avond ‘tussen de soep en de aardappelen’ kocht hij boerderij, schuur en erf op. Hij zocht alleen nog financiële dekking. Zijn broers Wim en Toon kochten ieder een boerderijgedeelte op. De landbouwbestemming van de hoeve verdween. In het boerderijgedeelte aan de Heuvelstraat (13) achter de eindgevel van het pand vestigde Vugts zijn winkel met huishoudelijke textielartikelen. Enkele jaren daarna sloopte hij de schuur rechts naast deze tèènegevel. Daarvoor in de plaats bouwde hij het pand, waarin hij toen zijn winkel voor wooninrichting vestigde, en nu de winkeltjes, genummerd: 13a, 13b  en 13c zijn gevestigd.

(Meer informatie over de granaatinslag in het boek In bange en in blijde dagen; Diessen in oorlogstijd pagina 108 tot en met 111)

Heuvelstraat 15

Dit pand was een winkel annex boerderijtje. Het woongedeelte (inmiddels gesloopt) was er rechts ‘tegenaan geplakt’. Toon en Tonia van den Bergh verdienden er hun boterham. Tonia (van der Bruggen) was Toons tweede vrouw. Toons eerste schoonmoeder (Pauw (Paulina) van Gool – De Kort) dreef daarvoor de kruidenierswinkel. Toon huwde haar dochter Miet. De tijdlijn bereikte ‘Diessens zwartste dag ooit’: 24 september 1944. Bij het bombardement (zie beschrijving Heuvelstraat 13) verloor Toon zijn vrouw, een zoontje en zijn schoonmoeder. Met zijn tweede vrouw zette de berooide man de nering voort en ook hun boerderijtje met enkele koeien. Want zoals bij de meeste middenstanders destijds, dienden er neveninkomsten binnen te vloeien om in het levensonderhoud te kunnen voorzien. Naast kruidenierswaren verkocht Tonia er veel rookwaren. In 1970 sloten Toon en Tonia hun ‘supermarkt’, zoals in die periode veel kleine (kruideniers)winkeltjes het ‘niet meer trokken’ door de opschaling van winkels, de opkomst van winkelcentra en supermarkten, en de veranderende vraag van consumenten. Het pand werd een ‘woonboerderij’ of is het een ‘woonwinkel’?

(Meer informatie over het winkeltje van Toon en Tonia in Hers en Geens dur Diessen, deel 13, blz. 30.)

Heuvelstraat 19

De eerste bewoner van dit pand was veldwachter Kees Schoenmakers (1872). In 1922/1923 betrok hij de woning. Zoals in kleinere dorpen gebruikelijk was, vervulde hij tevens de functie van gemeentebode. Hij bracht de gemeentelijke post rond, haalde bij de wethouders thuis handtekeningen op of plaatste waarschuwingsborden voor mond- en klauwzeer in tijden dat deze besmettelijke virusziekte bij vee heerste.

Heuvelstraat 20, 22, 24, 26 en 28

Direct na de Tweede Wereldoorlog heerste er woningnood in Nederland, ook in Diessen. Sociale woningbouw was nog niet algemeen. Om aan Diessenaren onderdak te bieden maakte het gemeentebestuur zich sterk om sociale woningbouw binnen te halen. Na veel ambtelijk en bestuurlijk gekrakeel met de Provincie kreeg Diessen toestemming om negen sociale huurwoningen te bouwen. De Provincie legde de gemeente meteen een deadline op voor aanbesteding ervan. Onder tijdsdruk kwam een lastige (bouw)grondtransactie tot stand met boer Klessens. Hij had zijn boerderij (met café) op de hoek Willibrordusstraat/ Heuvelstraat. Zijn landbouwgrond lag achter de boerderij. Deze strategische ligging leidde tot straffe onderhandelingen met een arm gemeentebestuur. In een openbare vergadering op locatie wist een raadsmeerderheid natuurgebied ’t Turkaa als handelswaar voor de poorten van de hel weg te slepen. De negen vrijstaande huurwoningen werden verdeeld over twee locaties. De Diessense aannemer Van den Hout bouwde vijf woningen aan de Heuvelstraat (nrs. 20 t/m 28) en drie huisjes aan de Beekseweg (nrs. 1, 3 en 5) en aansluitend het hoekje om in de Maternusstraat (nr. 4). Net als Amsterdam had nu ook Diessen sociale woningbouw. In augustus 1948 werden de woningen toegewezen aan de huurders. Huurprijs: f 5,50 per week aan de Heuvelstraat; f 5,75 aan Beekseweg/Maternusstraat. Later deed de gemeente de woningen in de verkoop. 

 (Meer informatie over de ontstaansgeschiedenis van deze woningen is te lezen in Hers en Geens dur Diessen, deel 6, blz. 16.)

Heuvelstraat 23 (in samenhang met de verdwenen tegenover gelegen molen De Onvermoeide, zie kroniekje Heuvelstraat 32 in deze DiessenApp)

De Diessense aannemer Janus Vugts bouwde deze woning met stal en schuur in 1925. In 1935 ging zijn bedrijf failliet. Het gezin van tien kinderen stond mét de inboedel op straat: een aandoenlijke situatie. Uit collegiaal medeleven bouwden de gezamenlijke Diessense aannemers voor Vugts een huis aan de Beekseweg (nummer 9), tegen enkel materiaalkosten. Bij de openbare verkoop van Heuvelstraat 23 in mei 1935 ten koffiehuize van den Heer J. Timmermans op den Heuvel No. A 91 (aldus het aankondigingsaffiche) bracht molenaar Frans Teurlings het hoogste bod uit. Frans was een telg uit een molenaarsgeslacht. Schuin tegenover zijn woning, in westelijke richting, stond zo’n honderd meter vanaf de Heuvelstraat vrij in de akker zijn  windkorenmolen De Onvermoeide. Frans’ vader Govert bouwde De Onvermoeide in 1886 nadat zijn water/windmolen aan de Reusel in 1885 was ingestort (waarvoor hij ook nog een kleine in de plaats stelde). De Onvermoeide werd in september 1944 bij de bevrijding van Diessen beschadigd. Een jaar later bracht een zware storm hem nog wat meer letsel toe, waarna Teurlings de molen in 1949 ontmantelde. In 1957 nam enige zoon Harrie Teurlings het bedrijf – molen/maalderij/meelhandel – en ook de woning van vader Frans over. De molenromp verkocht hij later aan de gemeente. Eind jaren ‘70 is de romp gesloopt. Harrie Teurlings vertrok in 1972 met zijn gezin naar Maria-Hout. Hij ging werken bij CHV Veghel, de coöperatieve veevoederfabriek van de NCB. De voederindustrie had zijn ambacht achterhaald. De jaren 20-woning die hij achterliet trok daarna bleek weg. In de periode 1972 – 1978 schoot het pand een wit jasje aan. Mét de typische bouwelementen verdween het karakter van het mooie pand in zijn binnenzak.

(Meer informatie over de Diessense molens in het algemeen en over de familie Teurlings en hun molen De Onvermoeide in Hers en Geens  dur Diessen, deel 22, blz. 37 e.v.)

Heuvelstraat 25

Bij de ‘geboorte’ van deze woning liep de navelstreng naar het pand ernaast, Heuvelstraat 23. (Zie het verhaaltje bij dit pand in deze DiessenApp.) Twee zussen van Harrie Teurlings: Frieda en Diny, bleven vrijgezel. Diny deed de administratie bij de graanhandel van broer Harrie, Frieda was onderwijzeres op de Diessense meisjesschool. Toen Harrie midden jaren vijftig huwde en het ouderlijk huis overnam, bouwden de twee molenaarsdochters een woning in de grote tuin rechts naast de ouderlijke woning.  

Heuvelstraat 27

Verwezen wordt naar de informatie bij Heuvelstraat 29 in deze DiessenApp.

Heuvelstraat 29 (en 27, 36, 49)

In de bocht van de Heuvelstraat, tegenover de huidige brandweerkazerne, stond eerste helft vorig eeuw een boerderij van rond 1850 met de korte gevel aan de straat. De bocht draaide om de gevel heen. Net voor de Tweede Wereldoorlog was de boerderij eigendom van Piet de Brouwer sr. uit Hilvarenbeek. Van 1939 tot 1956 huurde Simon van Beurden de boerderij van De Brouwer, die zijn collega was bij het Waterschap. Van Beurden ging werken in de Tilburgse textielindustrie. Elke dag met de fiets op en neer, broodtrommeltje in de tas, lange werkdagen, zware werkomstandigheden. Toch probeerde de textielarbeider als ‘keuterboerke’ wat geld bij te verdienen om zijn gezin van vijf kinderen te onderhouden. Vrouw en kinderen knapten veel werk op. De boerderij was een ‘ouw knip’ met historische potstal. Van Beurden had een beperkt grondareaal in eigendom, versnipperd door het dorp: een hoekje hier, een hoekje daar. Op een van die lapjes, verderop in de Heuvelstraat,  bouwde hij in 1956 een nieuwe, comfortabele woning; het huidige nummer 49. Zoon Piet (1930) van eigenaar Piet de Brouwer huurde het pand vervolgens. In 1962 bouwde hij tegenover een woning, het huidige nummer 36. De gepensioneerde boer Jan Bruurs kocht toen het pand. In de tuin bouwden dochter Jo met haar man Bernard Abrahams  in 1969 een woning, het huidige nummer 27. Direct daarna kwam het stalgedeelte van de boerderij onder de slopershamer. In 1993 nam dochter Jo en Bernard het pand over. Ze bouwden een nieuw woonhuis (nummer 29) en sloopten het woongedeelte van de historische boerderij. Langzaam veranderde de Heuvelstraat van verspreide bebouwing naar lintbebouwing.

Heuvelstraat 32

(Lees eerst het kroniekje over Heuvelstraat 23 in deze DiessenApp.)

In september 1980 onthulde burgemeester Reinders samen met de Diessense brandweercommandant Jan van Gestel het kunstwerk (brandweerlogo)  op de voorgevel van dit pand door het verwijderen van de geel-blauwe gemeentevlag: de opening van de nieuwe brandweerkazerne met achterliggende gemeentewerf (die een half uurtje daarna met een graafwerktuig werd geopend) was een feit. Deze pronte nieuwbouw verving het historische, maar armzalige onderkomen in de vroegere lagere school aan de Heuvelmansstraat. Voortaan rukten de brandweerlieden uit vanuit een echte brandweerkazerne; gemeentewerkers kregen een authentieke, toegeruste werkplaats mét kantine en koffiezetapparaat. Het gemeentelijke, geïntegreerd dienstgebouw stond op de plaats waar bijna een eeuw lang de wieken van windmolen De Onvermoeide loom hun rondjes draaiden. Op deze locatie had molenaar Teurlings verder zijn schuur met meelhandel en maalderij.

(Meer informatie over de voormalige molen is te lezen in Hers en Geens dur Diessen, deel 22.

Heuvelstraat 36

Verwezen wordt naar de informatie bij Heuvelstraat 29 in deze DiessenApp.

Heuvelstraat 49

Verwezen wordt naar de informatie bij Heuvelstraat 29 in deze DiessenApp.

Het kloostertorentje

De Heuvelstraat (westzijde) maakt aan het einde een haakse bocht naar links en sluit vervolgens aan op de Lombartsstraat. Aan de westkant van ‘de korte Heuvelstraat’ op het grasveldje staat een torentje. Het is het torentje van het in 1986 gesloopte Diessense Theresiaklooster van de Zusters van Liefde nabij de kerk. (Zie rubriekjes over Van Wettenstraat en Kerksingel in deze DiessenApp.) Via omzwervingen kwam het op deze plek terecht.

Het torentje werd bij de sloop gespaard en zou als relikwie gaan dienen. Maar, waar blijf je ermee? Oud-Diessenaar Van Ostade had er uiteindelijk belangstelling voor en plaatste het op zijn slopersbedrijf in Tilburg aan de Lovense kanaaldijk. Het torentje, elf meter hoog, ruim honderd jaar oud trok Diessen uit. Toen Van Ostade zijn grond en opstallen verkocht, had de koper geen belangstelling voor het torentje. Daar kregen ze in Diessen lucht van: het torentje zou verdwijnen. Het waren de vroegere medewerksters van het klooster die in actie kwamen. Met hen startte het toenmalige Belangenorgaan Diessen een actie: Red het torentje. Het historisch besef rondom het bouwwerkje was aangezwollen. Na een succesvolle geldinzamelings- en sponsoractie verhuisde de spits in 2006 weer terug naar Diessen – voor de tweede keer van de sloop gered. Maar, waar blijf je ermee? Het kreeg een tijdelijke bestemming op een betonplaat rechts naast de woonboerderij Westerwijk 3 in de wei. Gezocht werd naar een vaste stek voor dit religieuze relikwie. Elf jaar werd gewikt en gewogen om een vaste bestemming. Vaak is het in het leven zo dat je een oplossing niet te ver moet zoeken. Ook deze keer lag de oplossing dichtbij. In 2017 hees een kraan het torentje op van zijn tijdelijke bestemming en maakte zonder te verrijden een draai van honderdtachtig graden en liet het zakken op zijn vaste bestemming aan de overkant van de straat. Vaklieden renoveerden en vertroetelden het torentje; de oude dame kreeg een facelift. Op enige afstand van de plek waar zij ‘opgroeide’, herinnert ze aan de Zusters van Liefde en hun religieuze Diessense eeuw. Haar ‘geboortegrond’ viel af als locatie.

In 1895 schreven de zusters in hun dagboek dat ze in de bol van het kloostertorentje vier relikwieën hadden verstopt van de heilige Donatus, de heilige Ursula, de heilige Aloisius en de heilige Leonardus. Het perkament waarop alles beschreven staat, zit in de bol, zo schreven de zusters. De koperen bol was meegekomen uit Tilburg. Na ruim een eeuw werd het geheim onthuld. In de bol, met oorspronkelijk een kruis erboven, bleek enkel lucht te zitten. Van Ostade had een nieuwe bol gemaakt en het kruis vervangen door een haan. Naar de oorspronkelijke bol wordt gezocht. Vindt u een spoor, neem dan contact op met de Stichting Erfgoed Diessen.

(Meer informatie over het kloostertorentje in Hers en Geens dur Diessen, deel 15, blz. 83 t/m 85.)