Maternusstraat

In 1955 werd de naam gekozen omdat de H. Maternus reeds voor Willibrordus bekeerder van Diessen zou zijn geweest. Maternus is bekend als deelnemer aan het concilie van Arles (314) en als bisschop van Trier, Keulen en Tongeren, echter van een relatie met Diessen is nooit iets gebleken.

Algemeen

Toen deze straat rond 1947 werd aangelegd, kreeg hij in de volksmond vanwege de financiële positie van de nieuwe bewoners (al dan niet terecht) al snel de spottende bijnaam “Hypotheekstraat”.

Bijzondere objecten:

Maternusstraat 1-3, 5-7, 15-17 en 18-20 

Maternusstraat 4 maakte onderdeel uit van de eerste sociale woningbouw in Diessen. (Zie kroniekje bij Beekseweg 1, 3 en 5 in deze DiessenApp). De huizenblokken in deze straat met de huisnummers 1-3, 5-7, 15-17 en 18-20 vormen het tweede contingent sociale woningbouw, uitgesmeerd over enkele jaren. De gelijkende huizenblokken met de ‘platte petten’ waren gemeentelijke huurwoningen. In 1954 realiseerde de gemeente de eerste twee twee-onder-een-kappers, 1-3 en 5-7, in een nog lege straat. Twee jaren later kwam het blok 11-13 tot stand. In 1959 werden weer vier woningzoekenden bediend met de blokken 15-17 en 18-20. Als je door de straat rijdt, denk je vanuit een eerste oogopslag: het zijn dezelfde woningen, maar zoek de verschillen. Het belangrijkste onderscheid zit in de raamverdeling boven. 1-3 en 5-7 hebben twee grotere ramen waartussen een klein raampje is aangebracht. Bouwblok 11-13 draagt boven twee ramen in zijn voorgevel. 15-17 en 18-20 lachen de kijker toe vanuit drie identieke ramen. Voor de scherpslijper: de woningblokken tonen nog meer verscheidenheid. 

Maternusstraat 2 – niet bestaand – 

Dit is een rubriekje over een pand of adres dat niet bestaat, nooit bestaan heeft en er nog steeds zou kunnen komen, wat de ruimte betreft. Nadat de Maternusstraat in 1947 was aangelegd werd Maternusstraat 4 in 1949 het eerste huis in de straat. Het was het eerste huisnummer aan de straatzijde met even huisnummers. De gemeentelijke huisnummerambtenaar – klinkt een beetje als de huisnummerPiet – zal zeker zijn reden gehad hebben om huisnummer 2 nog niet te benoemen, maar zijn afweging is niet bekend. Ook Maternusstraat 10 sloeg hij over. Zie hiervoor de rubriek Maternusstraat 6, 8, (10) en 12.

Maternusstraat 4 

Nadat de Maternusstraat in 1947 was aangelegd werd dit pand in 1949 het eerste huis in de straat. De woning maakte onderdeel uit van de eerste sociale woningbouw in Diessen, samen met de drie huizen om de hoek: Beekseweg 1, 3 en 5 en de woningen Heuvelstraat 20, 22, 24, 26 en 28. (Voor de totstandkoming van dit ‘woningcontingent’ zie de kroniekjes bij de betreffende adressen in deze DiessenApp.) 

(Meer informatie over de ontstaansgeschiedenis van deze woning, en haar zusjes aan de Beekseweg en Heuvelstraat, is te lezen in Hers en Geens dur Diessen, deel 6, blz. 16.)

Maternusstraat 6, 8, (10) en 12

Aannemer Janus Vugts (zie kroniekje bij Heuvelstraat 23 van deze DiessenApp) kwam aan de Beekseweg te wonen. Achter zijn huis had hij een kostbaar stuk grond liggen. Zijn zonen Wim en Toon, die samenwerkten in hun aannemersbedrijf De Kempen, kochten van vader bouwkavels. In 1959 bouwden ze de woning Maternusstraat 6 en verkochten die aan Jan van Ierland (zie relaas onderaan). In 1961 realiseerden de broers Maternusstraat 8 om ook dat huis aan de man te brengen. Resteerden de kavels Maternusstraat 10 en 12. Wim en Toon wilden zelfstandig verder. Toon vestigde zich in het ouderlijk huis aan de Beekseweg met een doe-het-zelf-zaak, een nieuw fenomeen eind jaren zestig in Nederland. Zijn broer Wim nam de kavels Maternusstraat 10 en 12 over. Daarop bouwde hij een woning met bedrijfsruimte De Houtschuur, met eveneens een doe-het-zelfkarakter. Woning met bedrijfsruimte kregen het huisnummer 12. Huisnummer 10 bestaat slechts op papier, zoek er maar niet naar, het huisnummerbordje 10 vind je in de Maternusstraat niet. 

Tussen de woningen Maternusstraat 4 en 6 liep een pad, precies een auto breed, naar achteren. Daar woonde broer Sjef Vugts eveneens op een kavel dat hij van vader had overgenomen. Verstopt in ‘de negorij’ aan een landweggetje dat in de volksmond het Korenpad droeg, dreef het kleine, guitige manneke een (brom)fietsenzaak. Hoe hij was te bereiken? Op de uitnodiging voor de opening van zijn zaak in 1961 schreef hij: Korenpad 3 – ingang Maternusstraat. Zijn woonhuis lag achter nr. 4, zijn fietsenzaak achter nr. 6. 

Over Jan van Ierland: Hij behoorde begin jaren ’60 met Anton Geesink tot de beste judoka’s ter wereld. Hij werd in 1961 in Milaan twee keer Europees kampioen: met het Nederlands team en individueel, in de categorie 2^e dan. Kort voor zijn afscheid van de judosport, op 5 mei 1964, reisde hij zijn vrouw achterna die voor een korte vakantie bij haar ouders in Garmisch-Partenkirch verbleef. Rond half drie ’s middags kwam hij op de Roermondseweg onder Nederweert in botsing met een tegenligger die plotseling afsloeg. Van Ierland overleed ter plaatse. (bron: Dwalen door Brabant.)

Maternusstraat 23

Tot de sloop van boerderij/café Klessens (zie kroniekje bij Willibrordusstraat 32 t/m 42 en Heuvelstraat 12 t/m 18 in deze DiessenApp) stond dit pand aan de rand van het lager gelegen weiland van Klessens. Zijn koeien braken wel eens uit en deden zich tegoed aan de voortuinen van de woningen in de straat.

Elke Boerenleenbank (voorloper van de Rabobank) had een kassier. In Diessen was dat Harrie van Gils. Zijn meisje, Nelly van Beek, dochter van een bouwvakker, woonde ‘helemaal’ in Bergeijk. Desondanks kwam Harries aanstaande schoonvader Willem in Diessen, met de fiets, een huis bouwen voor zijn dochter: Maternusstraat 23. Het verliefde stelletje, dat elkaar had leren kennen tijdens de kermis in Casteren, huwde in 1956. Tien jaar later verkochten ze het pand aan de gemeente Diessen. Die verhuurde het aan de PTT (PostTelegraafTelefoon), het toenmalige staatspostbedrijf. In de woning woonde de postkantoorhouder. Het pad rechts naast het pand leidde naar het postkantoortje achterin. Ook voor girodiensten en het overschrijven van auto’s op een nieuwe eigenaar kon men er terecht. Vroeg in de ochtend kwamen er de postzakken binnen en sorteerden de postbodes er de enveloppen en kaarten via stratenbakjes. In zwart/grijs uniform, op het hoofd een platte pet met de gouden letters PTT, waaierden zij met de fiets zwaar beladen uit om de honger van brievenbussen te stillen. In 1989 privatiseerde het staatsbedrijf PTT en werd KPN. Na diverse opsplitsingen, samenwerkingen en overnames bezorgt nu PostNL de (meeste) post. Het ging niet alleen om naamswijzigingen; er moest afgeslankter, efficiënter gewerkt worden. Begin deze eeuw sloten de kleine lokale postkantoortjes, ook in Diessen. Later volgden de grote. Op 14 november 2018 sloot PostNL het allerlaatste postkantoor in Nederland in Den Haag. Het klantcontact was verhuisd naar de ‘verkooppunten’ in winkels.

De toegangsdeur van het oude Diessense postkantoortje is rechtsachter in de zijgevel nog steeds zichtbaar.

Maternusstraat 25 

Voor de achtergrond van de totstandkoming van deze woningen zie het kroniekje bij Willibrordusstraat 32 t/m 42 en Heuvelstraat 12 t/m 18 in deze DiessenApp.

Op nummer 25 werd eind 1982 het eerste en tevens laatste volwaardige politiebureau van Diessen gebouwd. Het was een rijksgebouw. Kosten ongeveer driehonderdduizend gulden. Begin 1983 huisden de vier Diessense politieagenten – kom daar nog maar eens om – over van hun politielokaal in gemeenschapshuis Hercules naar dit nieuwe onderkomen. Tien jaar later (eind 1993) werd de politiepost Diessen opgeheven bij de reorganisatie van de Nederlandse politie. Ook de Diessense agenten werden ondergebracht in een regionaal politiekorps. Diessen had geen eigen ‘veldwachters’ meer. Het gebouw werd verkocht en kreeg woonbestemming. De nieuwe bewoners troffen in hun woning een verhoorkamer aan die tevens als cel diende, geconstrueerd met dubbele muren. De deur met kijkluikje siert nog steeds het huis. De verhoorkamer was aanvankelijk badkamer; nu een halfopen kantoorruimte. De kast voor in beslag genomen goederen is nu toiletruimte. 

Kunstwerkje op voorgevel Maternusstraat 25

Links naast de voordeur liet de Rijksgebouwendienst in 1986 een kunstwerk aanbrengen. Slang met kroontje, in brons, van de Maastrichtse kunstenaar Han van Wetering. (Hij maakte ook de bekende gekleurde, levensgrote beeldengroep op het Vrijthof in Maastricht: Zaate Hermenie.) Met een kroontje op de kop van de slang wilde de kunstenaar de politie als ‘de kroon op het kwaad’ uitbeelden. Toen de kunstenaar zijn werk op de gevel kwam aanbrengen, kwamen er nieuwsgierige Diessenaren op af. Ze trokken hun neus op voor het kunstobject. De kunstenaar voelde zich belaagd in zijn creativiteit, monteerde de slang en maakte zich snel uit de voeten, zo vertelde hij eens tegen de bewoners van het pand die bij hem navraag deden.

Maternusstraat 27 tot en met 33

Voor de achtergrond van de totstandkoming van deze woningen: zie de kroniekjes bij Willibrordusstraat 32 t/m 42  en Heuvelstraat 12 t/m 18 in deze DiessenApp.

Het rijtje woningen met de nummers 27 tot en met 33 kwamen in 1983 tot stand. Daarmee was de boord om het terrein van de voormalige boerderij/café Klessens gesloten.

Maternusstraat 28

Zie kroniekje Willibrordusstraat 32 t/m 42 in deze DiessenApp.

Willem Klessens en zijn vrouw verlieten hun café/boerderij en bouwden een woning op ‘eigen grond’ recht achter de boerderij aan de Maternusstraat met het huisnummer 28.