Het zal eenieder duidelijk zijn dat deze straat zijn naam dankt aan de Diessense St. Willibrorduskerk. Vermoed wordt dat in de 8e eeuw een eenvoudig kerkje of kapel van hout en stro is opgericht, wellicht op de plaats van de huidige kerk. Eind 14e eeuw is men gaan bouwen aan de stenen kerk, die sinds 1432 is toegewijd aan de H. Willibrordus.
Deze naam is afgeleid van d’n Heuvel, de oude benaming voor het zuidelijke (en oudste) deel van het dorp: Kerkstraat plus stukje huidige Heuvelstraat en Willibrordusstraat.
Dit was de volksnaam voor een pad dat voorheen van de Beekseweg naar de Heuvelstraat liep en zo de akkers doorkruiste. In 1984 kreeg het huidige Korenpad die naam.
In 1955 werd de naam gekozen omdat de H. Maternus reeds voor Willibrordus bekeerder van Diessen zou zijn geweest. Maternus is bekend als deelnemer aan het concilie van Arles (314) en als bisschop van Trier, Keulen en Tongeren, echter van een relatie met Diessen is nooit iets gebleken.
Genoemd naar de priester Docfa die in een oorkonde uit 712 of 713 de bezittingen omschrijft die ene Engelbert schenkt aan de H. Willibrordus: een aantal goederen te Eersel en “in loco Deosne casatum unam et mancipium cum uxore et infantibus” (een hoeve met horige, vrouw en kinderen te Diessen) met alles wat daar bij hoort.
Deze naam werd in 1955 door de gemeente gekozen “voor een der belangrijkste straten vanwege de bijzondere relatie tussen de H. Willibrordus, Diessens patroonheilige, en het dorp Diessen.” Willibrord (658-739) deed missiewerk in het huidige Nederland en stichtte het klooster te Echternach. De overlevering wil dat hij ook in Diessen heeft gepredikt, maar harde bewijzen daarvan zijn er niet.
Deze zandweg loopt van de Beerseweg naar de zandweg in het verlengde van de Watermolenweg. De weg is ontstaan uit de kleinschalige ontginningen in dit gebied in de tweede helft van de 19e eeuw, vandaar de naam.
De monnik Ansbald kennen we via een oorkonde in het Gouden Boek van Echternach. Daarin staat beschreven dat op 1 juli 712 Ansbald een deel van zijn goederen in Taxandrië aan de H. Willibrordus schenkt. Het betreft hier zes hoeven met horigen, vrouwen en kinderen plus een herenhuis met hof, gelegen “in loco Diesne” ( = in de plaats Diessen).
De naam herinnert aan Jan van de Velde (zoals de juiste schrijfwijze is), een in 1853 geboren oesterkweker uit Yerseke. Jan had een neus voor goede oesterpercelen en werd daarom ‘Gouwe Jantje’ genoemd. Zijn kapitaal investeerde hij vanaf 1910 onder meer in Diessense heidegrond, die op Zeeuwse wijze werd ontgonnen. Tien jaar later vertrokken de Zeeuwen weer uit Diessen. Meer hierover valt te lezen in Hers en Geens dur Diessen deel 21 in het hoofdstuk ‘Over het verleden van de Toekomst; Zeeuws kapitaal begraven in Diessense zandgrond’ door Wil Vennix.
Deze naam herinnert aan de N.V. Zuid-Bevelandsche Landbouw-onderneming ‘De Toekomst’. Rijke Zeeuwse oesterkwekers kochten vanaf 1910 honderden hectares goedkope heidegrond in Diessen. Tien jaar later vertrokken ze weer, de Zeeuwse aanpak van de ontginningen werkte toch niet goed uit op de Brabantse zandgrond.
